Als gevolg van het coronavirus is een dagelijks groeiend aantal in Nederland wonende en werkende mensen ziek geworden. Zij zitten in Nederland of in het buitenland in quarantaine. Die mensen kunnen niet naar hun werk, ondanks dat zij zich misschien niet eens ziek voelen. Hebben zij wel recht op loon?

 

Degene die door het coronavirus is getroffen, en dus arbeidsongeschikt wegens ziekte is, heeft recht op loon over de volledige periode van ziekte volgens artikel 7:629 BW. Tenzij in de arbeidsovereenkomst is bepaald dat de verplichting tot loonbetaling niet geldt voor de eerste twee dagen van ziekte. Dan komen die twee dagen voor rekening van de werknemer. De werkgever kan een arbeidsovereenkomst met een zieke werknemer niet beëindigen, omdat de wet dit verbiedt.

Geldt de verplichting tot loonbetaling ook voor de werknemer die niet ziek (besmet) is en bijvoorbeeld gedwongen vast zit op een cruiseschip, in een hotel of in een ziekenhuis? De wet (artikel 7:628 BW) bepaalt dat de werknemer zijn recht op loon behoudt indien het niet verrichten van de arbeid wordt veroorzaakt door een risico dat in redelijkheid voor rekening van de werkgever behoort te komen. De werkgever kan, net als de werknemer, natuurlijk ook niets doen aan de oorzaak (het risico) van het niet verrichten van de arbeid, lees: het coronavirus. Het betreft hier een zogenaamde Act of God (overmacht), oftewel een oorzaak die van buitenaf komt waar zowel de werkgever als de werknemer geen invloed op heeft (gehad) en dus niets aan kan doen.

“Valt quarantaine voor de aanspraak op loon onder het risico van de werkgever of de werknemer?”

Is het coronavirus desalniettemin een risico dat in redelijkheid voor rekening van de werkgever behoort te komen? Mijns inziens schuurt het gedwongen in quarantaine verblijven dicht aan tegen de arbeidsongeschiktheid wegens ziekte. Het gaat hier immers om de gezondheid van de werknemer: niet zeker is of deze besmet is c.q. ziek is en om die reden wordt hij gedwongen in quarantaine geplaatst. De werknemer hoeft dus niet arbeidsongeschikt te zijn wegens ziekte – totdat besmetting is gebleken. Vanwege de raakvlakken met de arbeidsongeschiktheid wegens ziekte lijkt mij dus dat het niet verrichten van werk wegens gedwongen quarantaine een risico is dat voor rekening komt van de werkgever. Alsdan heeft de werknemer recht op loon.

“De werknemer heeft recht op loon, misschien niet vanwege ziekte, maar dan wel omdat de quarantaine voor rekening van de werkgever komt”

Daarnaast zou het standpunt kunnen worden ingenomen dat het gedwongen in quarantaine verblijven als een calamiteitenverlof of kortdurend verzuimverlof in de zin van artikel 4:1 Wet arbeid en zorg moet worden beschouwd. Dergelijk verlof geschiedt met doorbetaling van loon. Onder calamiteiten- en kort verzuimverlof wordt, onder andere, verstaan:

  • een door de overheid zonder geldelijke vergoeding opgelegde verplichting waarvan de vervulling niet in de vrije tijd kan plaatsvinden en
  • zeer bijzondere persoonlijke omstandigheden, bestaande uit spoedeisende, onvoorziene artsen- of ziekenhuisbezoek die niet buiten werktijd zijn te plannen.

“Quarantaine kan een van overheidswege opgelegde verplichting zijn”

De quarantaine kan een van overheidswege opgelegde verplichting zijn, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de van overheidswege afgesloten Italiaanse dorpen (zie nrc.nl d.d. 25 februari 2020, “Hele dorpen op slot, dat is ‘griezelig’ maar wel begrijpelijk”). Het in quarantaine verblijven kan (vanzelfsprekend) niet alleen in vrije tijd plaatsvinden en wordt ook niet vergoed. Tevens kan deze verplichting als een zeer bijzondere persoonlijke omstandigheid worden beschouwd, omdat de quarantaine spoedeisend en onvoorzien is, waarbij geldt dat de werknemer elke dag door een arts wordt bezocht.

 

Gepubliceerd op 05 maart 2020 door Fiorens
Deel deze publicatie via
Terug naar het overzicht