De coronacrisis is (voorlopig) nog niet voorbij en de economische gevolgen daarvan zullen nog lang worden gevoeld. Er is sprake van oplopende werkeloosheid (3,4% in april van dit jaar) en een krimp van onze economie (eerste kwartaal -1,7%). Verwacht wordt dat die economische gevolgen zich in het tweede kwartaal nog harder zullen laten voelen. Vandaar dat het kabinet heeft besloten de steunmaatregelen (aangepast) te verlengen. Het kabinet noemt het zelf Noodpakket 2.0 in haar brief van 20 mei jl. aan de Tweede Kamer.

Op 17 april jl. heeft de Hoge Raad de voor de praktijk belangrijke vraag beantwoord of de zieke werknemer zijn verplichting tot re-integreren mag opschorten indien de werkgever niet aan zijn verbintenis tot het (door)betalen van loon bij ziekte heeft voldaan. Op grond van deze uitspraak kan de (zieke) werknemer zijn arbeid (re-integratie) geheel of gedeeltelijk staken (opschorten) als zijn werkgever het loon niet of niet volledige (tijdig) heeft betaald. Dit kan grote gevolgen hebben.

Het kabinet wil het vaderschap (officieel: partnerschap) stimuleren door het hen per augustus 2022 mogelijk te maken betaald ouderschapsverlof op te nemen gedurende maximaal negen weken. Die negen weken van het ouderschapsverlof dienen in het eerste levensjaar van het kind te worden opgenomen. De betaling is gelimiteerd, de vader (partner) ontvangt namelijk de helft van zijn dagloon per werkdag van het UWV, waarbij tevens geldt dat dit dagloon aan een maximum is gebonden (gelijk bij een WW-uitkering). Het maximumdagloon bedraagt thans Euro 219,28 bruto.

Op 21 februari 2020 heeft de Hoge Raad een streep gezet door de uitzendconstructie van een werkgever (Taxibedrijf) met als doel onder het ontstaan van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd uit te komen.

In drie delen geven wij u een overzicht van het nieuwe ambtenarenrecht dat van toepassing is vanaf 1 januari 2020. Deze week: deel 3.

De naam van de wet (Wet Normalisering Rechtspositie Ambtenaren) zegt het al: het normaliseren van de rechtsverhouding tussen de ambtenaar en de overheidswerkgever. Als gevolg van de maatschappelijke veranderingen is die verhouding steeds gelijkwaardiger geworden. Waar vroeger de overheid als een almachtige en alwetende organisatie werd beschouwd – en geaccepteerd – die alles eenzijdig kon bepalen, is dat thans door de maatschappelijke ontwikkelingen al lang niet meer zo. Het verschil is niet meer te rechtvaardigen, zeker nu de belangrijkste elementen: gezag, arbeid en loon hetzelfde zijn.

In drie delen geven wij u een overzicht van het nieuwe ambtenarenrecht dat van toepassing is vanaf 1 januari 2020. Deze week: deel 2.

Voor de individuele ambtenaar blijkt niet uit één document welke rechten en plichten hij heeft. Voor een gewone werknemer geldt dat die zijn neergelegd in een arbeidsovereenkomst, waarbij veelal wordt verwezen naar een personeelsreglement/personeelshandboek en/of een cao. De ‘oude’ ambtenaar kent een aanstellingsbesluit. Daarnaast geldt de voor hem van toepassing zijnde rechtspositionele regeling, waarin veelal zeer uitgebreide arbeidsvoorwaarden worden benoemd.